ادبیات تغذیه مدرن نشان می دهد که عسل تأثیر مفیدی بر روند هضم دارد و گلوکز به طور مستقیم وارد خون می شود، برخلاف شکر که ابتدا تجزیه می شود.
در نظر گرفته می‌شود که در برابر یبوست نیز مؤثر است و همچنین (به طور قابل توجهی بر تولید شیره معده تأثیر می‌گذارد) و عسل همچنین بر تنظیم اسید معده تأثیر می گذارد و علاوه بر این، عسل سریعتر و راحت تر از قند معمولی وارد خون می شود.
علاوه بر این که مصرف خوراکی عسل باعث عادی سازی پریستالتیک روده و رفع یبوست می شود، زمینه استفاده از عسل را به عنوان یک عامل کمکی برای درمان هموروئید فراهم می کند.
تعیین اثرات مفید عسل بر روی کبد دشوارتر است.
کبد یک آزمایشگاه مرکزی شیمیایی بزرگ بدن است که در آن بسیاری از اقدامات ضروری بدون قید و شرط انجام می شود، بدون اینکه این فعالیت قابل مشاهده باشد و اگر کبد برداشته شود، پس از چند ساعت مرگ رخ می دهد.
اثر مفید عسل عقیق خوانسار با خواص شیمیایی، بیولوژیکی و محتوای گلوکز بالا توضیح داده می شود و این باعث افزایش ذخایر گلیکوژن در کبد و افزایش عملکرد این اندام بسیار مهم می شود.
در کبد، قند مصرف شده با غذا، در صورت عدم نیاز فوری، به صورت گلیکوژن (نشاسته حیوانی) تجمع می یابد و کبد مخزن بدن است.
خیلی غیر عملی خواهد بود، اگر مجبور باشید هر بار قبل از کار عمده عضلانی، شکر بخورید تا انرژی لازم را تامین کنید.
در آزمایشات روی حیوانات نشان داده شد که پس از مصرف عسل، گلیکوژن به میزان قابل توجهی در کبد نسبت به استفاده از همان مقدار قند معکوس وجود دارد.
حتی در بیماران در موارد حاد التهاب کبد، تورم و حتی خود زردی از بین می رود و بهبودی کلی وجود دارد.
برخی از مشاهدات تأیید می کند که پس از استفاده از عسل می توانید دوباره در اثر آسیب کبدی زنده بمانید و این به معنای تأثیر زیادی بر متابولیسم در بدن است.
کبد در تمام مسمومیت ها نقش تعیین کننده ای دارد، زیرا مواد سمی موجود در کبد به محصولات قندی متصل شده و در نتیجه بی ضرر می شوند.
