جزئیاتی از فرش 9 متری وینتیج جزئیاتی از فرش معروف پازیریک. هنر قالی‌سازی احتمالاً هزاران سال پیش در دشت‌های آسیای مرکزی توسعه یافته است.
عشایر به محافظت در برابر زمستان های سرد نیاز داشتند، چیزی که راحت تر از پوشش های پوست گوسفند قابل رسیدگی است. در همان زمان برای چادرهای خود تزئیناتی نیز درست می کردند.
مواد مورد استفاده برای تار، پود و توده از گله بزها و گله گوسفندان تهیه می شد.دستگاه‌های بافندگی در ساده‌ترین شکل خود از دو دنده چوبی ساخته می‌شدند که به زمین محکم می‌شد و بین آنها تار بسته می‌شد.
این بافندگی‌های افقی که امروزه نیز مورد استفاده عشایر قرار می‌گیرد، این مزیت را دارند که به راحتی جمع می‌شوند و می‌توان آنها را به اردوگاه بعدی منتقل کرد.
نقوش روی این فرش های اولیه از نقوش هندسی یا منحنی تشکیل شده بود. یک فرش گبه گره می زند، به همان شکلی که صدها سال است انجام می شود.
یک فرش گبه گره می زند، به همان شکلی که صدها سال است انجام می شود.فرش های دستباف از مواد گذرا ساخته شده اند و کشفیات بسیار قدیمی نادر است. 
قدیمی ترین فرش شناخته شده در سال 1947 در حفاری در سیبری پیدا شد. پس از محل کشف فرش، فرش پازیریک یا فرش گورنی آلتای نامیده می شود. ابعاد آن 183×200 سانتی متر است و تراکم گره آن تقریباً 360000 گره در هر متر مربع است.
ساخت آن فوق‌العاده است و تراکم گره آن بیشتر از بسیاری از فرش‌های امروزی در فروشگاه‌ها است. الگوی آن بسیار جالب است، وسط از یک نقش روبان تشکیل شده است.
در حاشیه می توانید یک صفوف با آهوها و در مرز دیگر رزمندگان سوار بر اسب را ببینید. این فرش احتمالاً در حدود 400 سال قبل از میلاد در ارمنستان یا ایران ساخته شده است.
هنگامی که آن را پیدا کردند در یک قطعه یخی عمیقا یخ زده بود، به همین دلیل است که به خوبی حفظ شده است. این فرش را می توان در موزه دولتی هرمیتاژ، سنت پترزبورگ، روسیه مشاهده کرد.فرش معروف اردبیل.
در قرن شانزدهم، در دوران حفاظت امپراطوران، هنر فرش در ایران و هند هم از نظر فنی و هم از نظر هنری، به عنوان مثال در کارگاه های دربار، توسعه یافت.
در این دوره، شکوهمندترین و شاید معروف‌ترین قالی جهان، فرش اردبیل پدید می‌آید که در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن قابل مشاهده است. ابعاد آن 1152.534 سانتی متر است و احتمالاً در شهر کاشان فارس توسط مقصود ساخته شده است.
قدمت این فرش به سال 946 بعد از اسلام یعنی 1539 هجری قمری برمی گردد و سه سال طول کشید تا پنج بافنده فرش را تکمیل کنند که به دستور شاه طهماسب برای مسجد شیخ صفی ساخته شد.
